De Antilliaanse cultuur is het resultaat van ontmoetingen tussen verschillende volken uit verschillende werelddelen, met ieder hun eigen tradities en uiterlijk. Invloeden die duidelijk zijn te herkennen zijn o.a. Afrikaanse, Latijns-Amerikaanse, Spaanse en Nederlandse. De verschillende invloeden komen tot uiting in taal, muziek, dans, lokale keuken en architectuur.
Dunbevolkt eiland
Bonaire is het op een na grootste eiland van de Antillen. Het grootste eiland van de Antillen is Curaçao. Bonaire is een van de dun bevolkte eilanden in de regio. Het aantal inwoners bedraagt op dit moment ca. 12.000, maar het aantal inwoners kan behoorlijk schommelen, vanwege (tijdelijke) emi- en immigratie. Behoorlijk veel jonge Antillianen die het niet zien zitten op Bonaire te blijven, gaan hun heil ergens anders zoeken. Net als in Nederland en vele andere landen, vergrijst de bevolking hier ook in snel tempo. In Nederland wordt doorgaans vaak gedacht dat veel Antillianen hun land verlaten die een laag opleidingsniveau hebben of kansarm zijn, maar dit ligt wel wat genuanceerder. Er vertrekken namelijk mensen van alle opleidingsniveau’s uit Bonaire naar Nederland en de Verenigde Staten. Waarom naar deze landen? Omdat daar doorgaans eenvoudiger werk is te vinden voor vooral verpleegsters, politieagenten en onderwijzers. Op de Antillen liggen de lonen vrij laag en de arbeidsvoorwaarden zijn niet erg gunstig, terwijl het leven er steeds duurder wordt. Aan de andere kant zijn er steeds meer Nederlanders die zich vestigen op Bonaire en een klein deel van de in Nederland opgeleide Bonairiaanse jongeren keert terug naar hun geboorteland om daar verder een bestaan op te bouwen.
Familieleven Bonaire
Antillianen hechten veel waarde aan het familieleven. Veel Antillianen dromen van een groot gezin, terwijl veel campagnes juist gericht zijn op een geboortebeperking Antillianen hebben alles over voor hun kinderen en verjaardagen van hun kinderen worden vaak gevierd met grote cadeaus. Opvallend is dat vooral de vijfde, tiende en vijftiende verjaardag van de kinderen erg belangrijk is. Antillianen hebben medelijden met echtparen die geen kinderen hebben.
In het Antilliaanse gezinsleven heeft de moeder een centrale rol. Zij regelt alles maar de vader is in het gezinsleven het formele hoofd, dus zijn wil is wet. Doorgaans werken vader en moeder beide en er is altijd wel een buurvrouw, tante of grootouder die op de kinderen wil passen. Er zijn trouwens ook veel eenoudergezinnen waar de moeder er helemaal alleen voor staat.
Er wonen op Bonaire van oudsher meer vrouwen dan mannen. Toen de slavernij werd afgeschaft, zijn er veel (vooral mannelijke) slaven vertrokken naar andere oorden om een nieuw leven op te bouwen. Tijdens de bloei van de olie-industrie aan het begin van de 20e eeuw ging het mannelijke deel van de beroepsbevolking naar Aruba en Curaçao om te werken. Destijds was er sprake van een overschot aan vrouwen. Mannen die achterbleven hadden dus keuze genoeg wat vrouwen betreft en het was volkomen normaal dat mannen, naast hun eigen vrouw, nog een of meerdere minnaressen hadden een buitenechtelijke kinderen. Dientengevolge waren er behoorlijk veel gezinnen zonder vader of gezinnen waarvan de vader slechts zo nu en dan in het gezin aanwezig was.
Veel mannen vertoonden, vanwege het overschot aan vrouwen, machogedrag en hadden een dubbele moraal wat betreft seksuele relaties. Bij de jongere generatie is dat anders, vooral onder de hoger opgeleide jongeren. Verhoudingen tussen mannen en vrouwen zijn nu veel gelijkwaardiger.
Vriendelijke mensen
Vakantiegangers die al eens op Curaçao en Bonaire zijn geweest, zijn vaak verrast door de opvallend vriendelijke Bonairiaanse bevolking. De bevolking van Bonaire staat inderdaad bekend als erg vriendelijk, gemoedelijk en hulpvaardig. Aan de andere kant zullen Bonairianen niet snel toenadering zoeken tot buitenstaanders, want u blijft toch een vreemde. Indien u enkele woorden Papiaments zou spreken, dan zou dat al behoorlijk verschil kunnen uitmaken in positief opzicht. Met Bonairianen kunt u dan een vrolijke en ontspannen conversatie hebben, maar het probleem is dat de meeste mensen die naar Bonaire op vakantie gaan, geen Papiaments spreken. Nederlanders en Bonairianen mogen dan wel dezelfde koningin hebben, maar beide volken verschillen nogal in de manier waarop ze in het leven staan. Terwijl Nederlanders in een gesprek doorgaans gewend zijn nogal direct te zijn en de dingen bij de naam te noemen, zijn Bonairianen wat voorzichtiger. Zij kunnen eerst naar de gezondheid van u en uw familie informeren, alvorens ter zake te komen en wat directer te worden. De Nederlandse directheid wordt onder Bonairianen doorgaans als ongepast ervaren.